Okullarda şubat tatili olunca,hemen Sarıkamış'a halalara gidilir.
Şubat ayında kara kışın en beyaza yakın,gözleri kamaştıran anlarında,istasyon kalabalık,gürültülü,kokulu bir yerdir...
Çocuk heyacanla annesinin elini sımsıkı tutar,kara trene biner hiç üşümezdi.
Tren kompartımanı sıcacık olur,
"Tahgrıt,tahgrıt,tahgrıt"çıkan seslerden hiç korkmazdı,
o ses
"yaşasın,yaşasın,yaşasın"Halana gidiyorsun ! der,gibi gelirdi ona...
Halasını çok severdi hele,Kerem enişte dedesi gibiydi.Hiç sinirlenmeyen,komik insanlardı ikiside.
Bir kızları vardı evli uzaklarda,başka çocukları olmamış,
akrabaların bütün, çocuklarını,çocukları gibi sever kollar ve tatillerde de herkese kuçak açarlardı.
Hele Kerem eniştenin kucağı,
Kendi babasından,görmediği,babakuçağı böyle bir şeydi,
Göbişli,ince yünle, örülmüş beyaz zarif, süveterinin nakışları,tren yolu desenindeydi,halası çok güzel örgüler örerdi,Kerem enişte; çocuklarla şakalaşır,hiç kızmazdı kimselere,masallar anlatırdı...
Halası ; çok güzel patates yemekleri yapardı,kuzine sobada ve fırınında,
Pencerenin önündeki sedire oturunca,tam da karşıda askeri kışla,görünürdü,
Çam ormanlarının içinde,kayak yaparak spor yapan,karınca kadar görünen askerlerin kayıp düşmelerini izlerken,şimdiki çocukların,oynadığı bilgisayar oyunlarından habersizdi....
Dönüş yolunda sanki kara tren lokomotifinin, sesi değişirdi ;
"Boht,boht,boht, boht", gibi mesala,
Özkân amacası rahmetli,birkeresinde birlikte Trendeyken,ona demişdi ki.
Lokomotif sevdiklerine giderken söyle dermiş."Hak ettin,hak ettin,hak ettin."
Dönerken de şöyle dermiş. "Bok ettin,bok ettin,bok ettin."
O da başka komik bir amcasıymış onunlada çok mutlu anıları olmuş.
Neyse öyle işte ;
Kara tren lokomotif sesi dönüşte çok eğlenceli seslenmesede,yanında halasının ona ördüğü ( Bembeyaz beresi ) varmış ve ....
Çocuk çok ama çok mus, mutluymuş.... SARIKAMIŞ İstasyonunda...
Elinde beresi,kulaklarında kara trenin,lokomotif sesi,hayallerinde hala,bindiği
kızak fayton, burnunda karlı çam ormanlarının,kokusu buram burammış...
Kara tren türküsü geldi aklıma.Çok severim :)
YanıtlaSilBen de.
YanıtlaSilEskiden her şey başkaydı gerçekten kara trenler de, akrabalar da, fotoğrafa bakınca kendimi Rusya'da sandım:)ne kadar güzel, karı çok severim. Çocukken Erzurum ve Ankara'da o kadar bol kar gördüm ki...kalemine sağlık keyifle ve geçmişe özlemle okudum:)
YanıtlaSilTeşekkür ederim.
SilErzurum'a kar yağınca,aklıma geldi birden.
Eminim kara trenlerin herkesde ayrı bir yeri vardır.
Eskiden akrabayı bırak insanlar çok başkaydı :(
YanıtlaSilİnsanlara yapay şeyler yedire yedire mayasını bozdular.
SilTren, en sevdiğim ulaşım aracı.
YanıtlaSilEskide kalan çok şey, bugüne değerlerini kaybederek geldi.Bundan sonraki kuşaklar daha sıkıntılı olacak galiba içtenlikte.
Tren yolculuklarını,hikayelerini bende çok severim.
SilÖzellikle istasyonları ne yazık Güzel İstanbul'lun güzel istasyonları bile yok edilmeye çalışılıyor.
Sunay AKIN'nın gayretleri ile belki bazı İstasyonlar müze yapılarak kalacak..
Günümüzde her şey daha gelişmiş, daha kolaylaşmış durumda ama eskinin tadı başkaydı. Zaman zaman geçmişe dönmeyi ben de çok seviyorum. Son yayındaki öyküm de Bir tren yolculuğu.
YanıtlaSilAnılar yolculuklarla can buluyor.
Sevgiler...
Beni en çok üzende emeksiz sahip olunan,şeyler ve kıymet bilmeyen bir nesil ne yazık.
SilÖykünüzü okudum çok etkilenmiştim,elinize-yüreğinize sağlık.
Trenler*istasyonlar çok önemlidir benim içinde.
Ne çok değerli öykü-romanlar yazılmışsa üstüne hepsini okumak bütün yolcuları tanımak isterdim.
Esen kalın.
Ben bindim ki o trene Merih pamuğum.Verem olmuştum Bitlis'deyken.Anacığım o trenke Ankara'ya tedaviye fötürmüştü beni.
YanıtlaSilKıyamam Sevdam sana !
SilKaç yaşındaydında yakalandın,seni nasıl buldu,hasasiyettir eminim sebep.
Kara tren care olmuş ne güzel sana,dr.olmamışsın boşuna...
Anacığın ne üzülmüştür kimbilir...Üzüldüm yaa..
On on bir yaşlarındaydım Merihciğim,Bitlis'te tek bir tane doktor vardı o zamanlar,Van'daki askeri hastaneye fitmiştik önce,oradaki çocukçu tedavi edemeyince Gülhane'ye sevk etmişti beni.Asker aileleri böyledir,babalarıyla köşe bucak gezerler,türlü yokluk ve hastalık çekerler.Şimdi daha kolay da,o zamanlar çok yokluk çektik biz.Hiç öyle dışarıdan görünsüğü gibi tatlı bir hayat yaşamadık yani.Mesele benden vir iki yıl sonra da ablam sarılık oldu,gene kara trenle Fülhane'de aldıannem soluğu.
SilMaalesef haklısın Sevdam uzaktan davulun sesi güzel gelir derler. O miasal.
SilAh o anacıklar ne çektiler bizim için bilinmez.
Ama çok küçükken bu ince hastalık seni yormuştur o zaman; neyse üzmeyeyim şimdi seni almancı arkadaışım.
Ah çocukluğumuzun o bambaşka halleri.
YanıtlaSilBu yaz Doğu Ekspresi'ne binip Kars'a gitmek istiyordum,olmadı. Yolda fotoğrafa doyacaktım. Neyse, belki de bir kış günü giderim.
Gitmeli-çekmeli o güzel resimleri paylaşmalısın bizimle.
SilGeç kalma,giderken benide al yanına yabancılık çekmezsin...
Çocukluğumun memleketinde,hayal kırılığı,yaşarsam teselli edersin yanımda sende...
Ahhhh cancazım nasıl da güzel günlermiş onlar . Şimdi hiçbir şey tad vermiyor halasını seven çocuklar da yok artık
YanıtlaSilGüzeldi hemmde nasıl hiç özleyeceğim gelmezdi aklıma.
SilÖzleniyormuş,anladımmm...
Halasını sevmeye müsade etmeyen,büyükler var da ondan,ne yazık büyük bir kayıp
Öpüyorum,cancağızım sağol.
Hala candir Merihcim :)
YanıtlaSilEvet ya özellikle benim büyük halam gerçek Anadolu kadınıydı.
SilNurlar içinde uyusun....
Şimdi akrabalara bile güven yok, bu çok acı bir durum :(
YanıtlaSilHaklısınız.
SilHemde içler acısı bir durum,
Sanırım biz kadınların,çok önemli rolü var,çocukları yetiştirirken,yarıştırıp kıyaslamaktan çocuklarını sevmeyi unuttular.Sonuç ortada.
Sevgiler.
"Kara Tren gelmezmi ola düdüğünü çalmazmı ola "gubet " ele yar yolladım" Tren bana hep gurbeti anımsatır Erzincan/Ankara arası hephasretlik çekerek gidip geldiğim günler.....
SilÇok öptüm.
Gezgin kovam diye diye uçmuşsun Kanada'lara yolun izin açık olsun.
SilÇocukluğumdan beri tren düdüğüyle yaşadım diyebilirim evimizin oldukça aşağı kısmında kalan tren yolu vardı ve 12 yaşımdayken ilk kez trene binip Ankara ya teyzemlere gitmiştim tadı hala damağımda misali asla unutamam.Bizim burda hala 1saatlik yola bile dolmuş gibi tren var değişik plajlara gitmk için bineriz hemde fiyatı çok uygun olur.Ayy Merihh postların hep nostalji ne güzel bize yaşadıklarımızı anımsatıyorsun bebeğim sağolasın varolasın.
YanıtlaSilNe güzel Aysel'lim sana güzellikleri anımsatmak.
Silhala trene kullanmak bence bir ayrıcalık şanslısın.
Ankara'y binip şimdide bize gelsen,evimize bir dost gelse şenletse bizi.
Öpüyorum seni.
Kara tren gecikir belki hiç gelmez... Yüreklere dokunan bir hikaye... Ne güzel yazmışsın cannn:)))
YanıtlaSilDokundurabildim mi ki sen gibi ?
SilSağol canım.
ahaha hak ettin bok ettin ne tatlı ama. Merihciğim eskiden herşey güzeldi.Trenleri çok severdim. Şimdiki trenlerin ruhu yok yaa:(
YanıtlaSilHaklısın canım.
SilNerde o tren düdüğü çaldı mı, içini hoplatsın uzaktan görünmeden,kendisi değil mi ?
Tren ve istasyonlara dair çok anım var. Doğduğum köyün içinde bir durak vardı, her tren sesinde izlemek için iyi bir yer bulurdum.
YanıtlaSilNe kadar güzel; Burcum sen ve trenli görüntünün tablosunu çizmek isterdim,başında şapkan.
SilAcı ama gerçek bir dipnot olmuş :(
YanıtlaSilAcı evet çünkü o sevdikleriniz azar azar azalıyorlar...
SilBen dediydim benim fotolara bakıp da netçen diye. Aha işte hatun benim fotoları görünce hayata küstü, kaç gündür ortalarda yok :D Anam iyiysen dumanla haber ver :)))
YanıtlaSilAşk olsun o kadar mı tanıdın sen beni.
SilZaman yetiremedim kuzucum,moral bozuk bakamadım ki hiç bir şeye.
Akrabalardan uzak kalalı uzun yıllar oldu sosyal medya da görüyorum herkes farklı yerlere dağıldı,evlilik ve iş nedenleriyle. Bizler o güzellikleri görebilen son jenerasyonuz galiba:((
YanıtlaSilKara trene ilk 1986 yılıydı İzmir Eskişehir arasında. 3 gün kulaklarımdan teker tıkırtısı gitmemişti:)) bir daha binmem dedim ama sonradan mavi tren ve diğerleri derken alıştım çok da seviyorum şimdi :)
Güzel değil mi ? Ben de öyle diğerlerinde de yolculuk etmeyi sevdim yinede.
SilSanırım Haticegülü ben istasyonları daha mı çok sevdim ne ?
Beni hüzünlendirir hem sevindirirler....