YA olmayanlar ;
Okuduğum bu kitapla huzurum kaçtı ,
üzüldüm,kahroldum,
200 yıl önce bu olayları yaşayan FRANSA...
Bugün bu olayları yaşayan benim güzel ülkem TÜRKİYE...!
Emile Zola ; ile o dönemler de yaşamak bu günleri görmektense,
o günlerin kahramanı olmak istermiydim ?
Bilmiyorum ikiside biribirinden acı....
Ağzımın içinde kaldı yutkunamadığım bu " ACI "
Kime ne ?
Sadece bu sayfayı okumanız bile okumaya değer mi ? Buna siz karar verin...!
Aşağıdaki bu Fotoğraflar yerel bir gazeteden alınmıştır.
Y O R U M S U Z D U R
En son Siirt'teki maden kazasında,yakınlarını bekleyenler....!
Y O R U M S U Z D U R......?
Şimdi duydum ve içim yandı Y A N G I N .........
yine yavrulara kıydılar,
O özel yurtları açanlara,o yurtlara çocuklarını gönderen garip-garibanların
çaresizliğine,devletin koruması gerekirken bu çocukları nasıl ehliyetsiz insanların ellerine teslim ederler...A N L A Y A M I Y O R U M.....
İçimizde ki bu yangını kim söndürecek....?
Sıcak evlerimizde bile huzurumuzun bir yanı eksik, içimizin bir yanı daima yaralı.Çok uzun zamandır iyi ve yoksul insanlara vuruyor acının piyangosu.Duyarlı arkadaşıma, sevgilerimle...
YanıtlaSilAytülcüm huzur ve mutluluk brreysel bir hak,
SilToplumsal ve ülkeler arası barış-mutluluk doyumsuz bir AŞK"olurdu herhalde.
Açlık-katliam affedilir bir şey değil.
Sevgiler güzel yürekli arkadaşım.
Yürek sızlıyor.Allah sabır ve kolaylık versin...
YanıtlaSilKitapda olunca roman abartı deyip teselli oluyor insan.
SilAma hala ülkemizde,kazalarda ihmal,söz konusu olunca dayanılır gibi değil.
İşte bir yangın haberi kıyamam ben size.kesin ihmal söz konusudur.
Ah ah, ben de az önce çok şükür diye yazı yazarken bir yandan da suçluluk duygusu hissetmenin ne acı olduğunu düşünüyordum. İnsan huzur ve mutlu olduğunda boğazında bir yumru beliriyor.
YanıtlaSilAh ki ne ah Handan ,Şimdi duydum yangın haberi,çocukların ne suçu var...
SilBu çocukların sıcacık evlerinde olmaları gereken yaştaydılar eminim...
Ne çok acı var...
YanıtlaSilEvet bu kadarı da çok fazla biz uzakdan böyle darma duman,o insanları düşünemiyor insan.
SilHaberler, kitaplar, resimler, televizyondan görülenlerden hissedilen çok şey çok üzücü :(
YanıtlaSilŞimdi duydum YANGIN haberi;
SilBu yavruların evlerinde olmaları gereken bir yaşta olmaları,kazaya neden...
Kimbilir ne ihmaller var şimdi bu olayda...
Acı çeken insanlarla ben de acı çekiyorum. Pek çok insan aç ve yoksul olduğunda karnım toksa rahatsız oluyorum. Umursamayan, duyarsız, merhametsiz insanımız da azımsanmayacak kadar çok.
YanıtlaSilÇok haklısınız.
SilÜlkemiz ve gelişmemiş ülkelerde en çok olan bu olaylar beni kahrediyor.
Şu an YANGIN haberi içim yandı o yavrular
Evlerinde olmaları gereken bir yaştalar,ne yazık çocuklarına bakamayan gariban neden çocuk doğursun ?
Ziyan ediyorlar,çocukları insan çimenlere basamıyor,ezilmesin diye ama insanlar doğururken düşünmüyor ki.?
Devlet de bu çocuklara bakamaz durumda,çok yazık oldu yavrulara.
Çok üzgünüm çok.
Üzülmemek elde değil ki.
YanıtlaSilİşte bir yenisi daha YANGIN ve yavrulara kıydılar....!
SilÇok Üzgünüm çok...
Dünya'nın hiçbir yerinde sürekli mutluluk yoktur. Henüz küçük bir çocukken bile, soğuk kış akşamlarında pencereye yapışır sokak hayvanlarını düşünürdüm. Olan bitenin farkında olanların mutlulukları hep bir parça eksik oluyor ve ateş hep düştüğü yeri yakıyor.
YanıtlaSilofff Burcum..! Sen o yaşda hayvanlara kıyamadığından bahsedip hala içinin acıdığını hissediyorsun.
Silİnsanlar doğurdukları çocuklarını,evde olmaları gereken-devletin koruması gereken çocukları yine ziyan ettiler. Ve benim içim yandı...
Haklısın biz huzuru dingin sade yaşamla buluyoruz.
Ama bu doyumsuz insanların yarattığı bu facialara yine bizim içimiz yanıyor ne yazık.
çok üzüldüm çok kaç ailenin evine yine Ateş düştü yürekler yandı.
YanıtlaSilSevgili arkadaşım ; maalesef böyle bizim ülkemizde,her geçen gün daha kötü günlere gebe.
SilDileğimiz bir gün bunların son bulması...
Bu yangın nasıl söner bende bilmiyorum... Güzel ülkemde acı gerçekler gözyaşı damlamış ekmekler boğazımıza diziliyor.
YanıtlaSilVallahi calimerom bu yangını iyi yürekli biizler,nerde olursa olsun bir araya gelip,kovalarla değil,tankkerlerle su dökersek söndüreceğiz.
SilBaşka caremiz yok !
Yoksa bu ateş bir gün hepimizi yakacak !
Kendi insanına bu kadar zulmeden başka kim var acaba her gün güne yeni bir kahırla başlar olduk minicik mutluluk sebeplerini bile çok görür oldular:(((
YanıtlaSilYa Haticegülü ; Benim artık bu konuda söyleyecek lafım kalmadı.
SilEn anlamlı gelen bu ara "Levent ÜZÜMCÜ demiş,Dert edindiklerimizin,umurunda bile değiliz",gibi bir cümle bence çok doğru ifade etmiş.
Ancak insan olana da vicdan yakışır.e vicdan artık ne diyelim,PES....
Emil Zola'nın en sevdiğim kitabı Nana-Sen Bir Melektin"di. Bu ise en etkilendiğimkitabı. Bugünle bağdaştırmak ise harika bir yakalayış olmuş. Amerika'yı bir daha keşfetmek gibi dğeil mi olan ve olagelen onca yazılmışken inatla bir daha bir daha yaşamakta ısrar etmek.
YanıtlaSilAcı..çok acı
Bencede çok değerli kitaplar;
Silbeğenmediğimiz Avrupa kaç yüzyıl önce en azında işçi hakları sorununu çözmüş.
Ve o ülkelerde çalışmak için insanlar can atıyor.
Biz de ki çalışma koşullarını anlatmağa gerek bile yok.
Hepimiz bu konuda nasibimizi alıyoruz zaten.
Bazıları çalışıyor cahil kurnazlarda kaytarıyor,ülkede ayaakda biz vatansever,sorumluluk sahibi insanlar sayesinde,ayakda durmak için direniyor.
İnşallah çocuklarımıza sağlam bir ülke bırakacak gücümüz kalır....!
Germinal, okumak istediğim kitap listesinin en başlarında, mutlaka okuyacağım. Kader deyip geçiyorlar maden facialarına da, yurttaki yangına da oysa kader değil, cinayet. Çünkü istenirse önlenebilir şeyleri önlememek cinayete sebep olmaktır. :(
YanıtlaSilSevgilerimle Merih'ciğim.
Oku Müjdem oku ama üzüleceksin biliyorum ne yazık...
SilYangın yüreklerimizden çıktı artık,bedenlerimiz yanıyor...
Haklısın bu kaza değil,düpe düz cinayet...
Sevgilerimle...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil