İçimin acıdığı yine bir gün...



 İçim cııızzz...! etti yine bugün.

Baharın ilk küçük pikniğini yaparken en sevdiğim arkadaşla o gün,
Küçük termosla minik ekleri,meyveleri,cevizleri yemek-içmek için, boş bulduğumuz bankın üzerinde,yürüyüş sonrası tam da keyfin ortasındayken.

Üç kadın ve iki çocukla birlikte,komşu bankın üstünde idiler keyfle.
Kadınlardan biri anneanne ,diğeri anneannenin yaşıtı,akrabası,
İlk defa geldikleri besbelli etrafı incelerken çekirdek çıtlıyorlar,

Üçüncü kadın bana göre hala çocuk hissi veriyor elindeki telefonla,oynuyor.

Çocuklarla anneanne ilgilenmekte,çocukların biri bebek arabasında,
Diğeri ise 3-4 yaşında yüreyerek etraflarında zıplayıp yaramazlık yapmakla meşgul,

Anne telefonla meşgul,anneannenin yaşıtı hatun hepden meşgul etrafı gözlemekte.

İyi ki anneanne var diyorum içimden, cızzz diye geçirirken...!

Derken arkadaşım her zaman ki paylaşmanın,iylik severliğin doruğunda hemen bir şeyler uzatıyor çocuğa,
Çocuk hemen kapıyor arkadaşımın elindekileri.

Kapıyor derken acımasız bir cümle kurmuş olabilirim belki..

Bakışımdan azıcık, etkilenen annesi, telefonla oynamaya devam ederken,

--- " Teşekkür et. "

Diye sadece uyarıp bizi işaret bile etmeden tlf oynamaya devam etti,

Canım çok acır benim böyle durumlarda...

Çocuğun sağlıklı görünmesine rağmen ne kadar aç olduğunu,açlığının yiyecekten olmadığını hemen anlıyorsunuz zaten.

Yerlere kadar giydiği etek ve başına özenle en kaliteli kumaşı tercih etmesi,onun gerçekten anne olma duyarlılığının bir göstergesi değil...ki.

Açık-sacık, kılık-kıyafet ve saçları salık,süslense de duyarlı anne, olunmuyor...

Duyarlılık gösteren anne modeli bu olmamalı bence.

Ben ;
Başı acık-kapalı,süslü-temiz-dağınık bütün annelere bayılırım..

Uykusuz gözlerinde ki ışığı hemen farkederim,
Kocaya kızsa bile güdülerinin yardımı ile  annelik yapmayı öğrenmeye çabalayan anneleri öperde başımın üstünde gezdiririm ben...

Hele de çocuğunun eğitimi için araştıran,soran,sorgulayan,eşini de bu konuda eğiten annelere de minnet duyar saygıyla eğilirim önünde...

"Teşekkür et"... Çok kuru ve içi ne kadar boş ve soğuktu.

Keşke önce yüzümüze bakıp,

"Hayır teşekkür ederim,biz tanımadığımız kimselerden bir şey almıyoruz "deseydi...

Nasıl mutlu olurdum o çocuk adına korunup kollandığından emin olurdum icim cızz etmezdi böyle...

Arkadaşımında,öncelikle annesine ikram etmesi gerekirdi...
Annesinin yönlendirmesi olmadan,böyle bir durumda ; Asla tanımadığı çocuklara bir şey vermemeliydi... İnsanlar bence...!






Yorumlar

  1. Annelik tabi ki sadece doğurmuş olmak değildir.O yüzden herkesin anne baba olmadan önce teste tabi tutulması gerektiğini düşünürüm ben.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklısınız teste tabi tutup,üzerine birde evililik semineri,anne*baba okulu mecburi olmalı ki bu ülke düze anca çıksın .
      Çocuklar hakettiği değeri görsün.

      Sil
  2. Hassasiyet gerektiren konulara değinmişsin yine Merih'im. Annelik öyle doğurmakla olunmuyor, ah sokaklarda bazen rastlıyorum yeminle anası olacak kadının suratına bir yumruk atasım geliyor. Çocuklarını azarlamalar, "gebertirim seni" demeler, "öldürürüm seni" diye tehdit etmeler. :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde'm hepimiz aynı dertlerden etkilenip üzülüyoruz
      Eğitim,eğitim,eğitim...
      Eğitim-bilgi düzeyi düştükçe de düşüyor,sonumuz nereye varacak,düşünmek bile istemiyorum.
      Öğretmenlilğim boyunca en üzüldüğüm şey..
      "Aile olamamış,çocukları bir şekilde haklarından mahrum etmiş anne-baba bile diyemeyeceğim yaratıklardan o çocukları nasıl koruyacağız."
      Devlet korumasıda bir yere kadar.Yazık ediyorlar yazık çocuklara göz göre göre kıyıyorlar arkadaşım,

      Sil
  3. Sahilde bütün gün- abartmıyorum cidden bütün gün -telefonuyla konuşup sürekli mayosu düşen oğlunun mayosunu iki kere tek eliyle çekiştiren ve çocuğun bütün gün bizim yanımızda durmasına kafasını çevirip bakmayan kadını hatırladım ben de. Bir başka deniz tatilinde de yine bir çocuk on gün bizimle, nereye gitsek ne oynasak peşimizdeydi, annesi babasını hiç görmemiştim.

    Çok üzülüyorum bu çocuklara çok.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Handan'cım;
      Böyle durumlara şahit olup üzülen yine biz,
      Uyarsan da mal,mal yüzüne bakıp,anlamsız,ifadesiz suratlar.
      O yaratıkların dünyası ancak kaza-bela olunca bangır bağır,tecrübe etmez aynı dikkatsiz-ilgisiz devam ederler.
      O çocuklar büyür;Tesadüf hayatlarında hep hasta ruhlu- yetişkin olur.
      O da doğurur aynı kısır döngü,

      Sevgiden-ilgiden- yoksun insan nasıl büyür.,?

      Üzülmemek elde mi ? İnsan olmak ne demek bilmiyor,sadece güdüleri ile yaşayan bir büyük kalabalık ALLAH'a emanet.
      Pimi çekilmiş bomba gibi ortalık bunlarla dolu....
      Allah'ım uzak etsin evlatlarımızdan ve bizden bunları.

      Sil
  4. Çok ince ve hassas bir konuya değinmişsin. Gerçekten de benim de bu durumlarda içim hep cızz eder. İlgisiz çocuğundan bihaber annelere tahammül dahi edemiyorum. Sırf bu yüzden parklardan soğuttular beni. Elinde telefonla oynayıp ya da yanındakiyle lak lak edip de çocuğunun kafasına salıncak çarpan kaç olaya şahit olduğumu hatırlamıyorum bile.Çok kızıyorum çok. Ya hakkıyla bak şu çocuğa ya da yapma arkadaş!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güdülerle yaşanan hayatlar bunlar ;
      Sevgili ( Çocuklu Hayat )Bloğun ismi bak ne güzel,hayatımızın merkezinde olmalılar, büyüyüp yuvasını kurana kadar.
      Merkezi belki bazılarına abartı olabilir,ancak üzgünüm anne-baba olmak kolay verilecek bir karar olmamalı bu yüzden...

      Sil
  5. Çocuklar da alışıyorlar o duyarsızlığa galiba. 4-5 yaşlarında çocukların oyun gibi asansöre binip indiğine tanık oluyorum. İçim gidiyor, kapıya sıkışacaklar diye. Koruma duygusu farklı bir şey. Sevgi, özveri , insanca duygular... Öyle azaldı ki...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Makbule'ciğim ;
      Haklısın alışıyorlar ne yazık ki...! İnsan olmak ne kadar zorlaştı,,,

      İşte oyuncakları bile iyi düşünüp vermek gerekirken yaşına belleğine Vs.
      Asansörü oyun alanı nasıl yapar bir çocuk;
      Üstelik o yaş çocuğunun ebebeynleri nerede ?
      Nasıl merak etmez çocuğunu-ya da o yaş çocuğu olan annenin en önemli işi ne ? ya da niye ehliyetli ,kişiler yanında değil ?

      Sil
  6. Benim de çok dikkat ettiğim bir konudur. asla annelerine sormadan bir şey vermem hatta göstermem alerjisi olup olmadığını bile bilmeden büyük hata olur. 4-5 yaşlarından 25li yaşlara kadar gıda alerjisini yaşayan biri olarak en hassas olduğum konudur.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili Hatice'm ;
      Her şeyden önce can güvenliği için annelerin güdüleri olan bir durum bile,yaşanmıyor bazı,çocuklar Allah'a emanet.
      Öyle basit -ya da bangır bangır gelen tehlikelerle çocuk ölümleri-kazaları var ki,bu kadar basit olmamalı insan yaşamı.

      Geçmiş olsun arkadaşım ne zor bir hayat,bir çocuk için alerjik durumlar.
      Çogu anne-baba bundan bi haber...

      Sil
  7. Sahil kenarında çok şahit olduğum hareket anne tlf. konuşuyor çocuk bir şey sormak istiyor annenin hareket. Çocuğun kafasına vurarak veya iteleyerek susturması:( nasıl Özer beni anlatamam. Çok güzel bir noktaya değinmişsin asla anneye sormadan çocuğa birşey vermemek gerekir. Şimdiki çocuklar çok hassas bir bünyeye sahipler maalesef.
    Çok öptüm.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gezginim çok haklısın,ah çocuklar kadar ana-babalarda hassasiyeti fazla olsa ne güzel olur dünya.
      Bağımlılık ha esrar-ha tlf,ne farkeder,değil mi ?
      O nedir öyle tlf konuşuyor diye çoçuğun kafasına vurmalar,nasıl bu kadar duyarsız olabilir ki bir anne.
      Hele çocuklar tanımadığı insanlardan bir şeyler almayı alışkanlık haline getirince,başına neler gelebilir kimbilir.
      Bünyesi değil dünyaları yıkılıyor canısı,dünyaları; akıl çeldirici şeyler çocukların red edemeyeceği albenisi olan o kadar malzeme var ki,
      işte yetişkinler bile tlf-araba-ev-kıyafet yüzünden çocuklarını ihmal ederlerken,
      çocuk nasıl baş etsin ana-baba-yakınları onu korumazsa...!

      Öptüm arkadaşım.

      Sil
  8. Gelde isyan etme. Boyleleri anne oluyor da...... Neyse.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İsyan kelimesi az kalıyor Mevlüde'm
      Elimden gelse,çocukları alırım ellerinden..
      Çırılçıplak bırakılsa o manyak insanlar kendileri sokağa,korunmasız,başlarına ne gelir ancak anlarlar mı acaba ?
      Çocuklar bu kadar saf ve saydam ya..!Cam gibi, CAN ya anlasana değil mi ..?
      Neyse...

      Sil
  9. Herkes anne olur ama ANA olamaz....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İşte... Tülin hanım haklısınız gerçek bu...!
      İmrenip anne olanlara,olmak isteyenlerin sevgili yüreklerine göre verse keşke ALLAH'ım...

      Sil
  10. Nasıl güzel,nasıl profesyonel anlatmışsın Merihim,hayran kaldım.Tüm yorumları okudum ve ne çok yaşıyoruz bu durumları bir daha gördüm.Vızır vızır arabaların geçtiği ana caddede top oynadığı için araba çarpmış bir oğlancık getirmişlerdi acile yıllar önce.Babası acili ayağa kaldırmıştı ; " bu çocuğa bir şey olursa hepinizi gebertirim " diye.Yirmi üç yaşındaydım o zamanlar,çok ama çok üzülmüştüm,o çocuğun ölümünden ben sorumlu değildim ya da acil personeli.O çocuğu ana caddeye bırakan annesi ve babası,o çocuğa çarpan adamdı sorumlu.Şimdiki ben olsam,dürerdim defterini ama o zaman sadece çok üzülmüştüm.Belki de kurtuldu yavrucak diye düşünmüştüm.Aynı temel düşünce işte 😞

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevdakuşum;
      İçim acıyınca iyi ki bloğ var,
      Bazen kendimi çok yalnız hissediyorum en kalabalık günlerin ortasında bile,
      İyi ki sizler varsınız,yüreğim besleniyor sayenizde.

      Yaşamış ,üzülmüş,kimbilir nasıl caresiz kalmışsındır bu sorumsuz insanlar yüzünden,sen de ?
      Araştırsan ; Aynı sorumsuzluklarına devam eder bir ders çıkarmazlar yine de.

      Sağlık sektörünü düşünemiyorum zaten.
      Kafayı yedirtirler insana,en görünür,kazalar da ne bebeler melek oluyordur kimbilir.
      Bu manyaklar yüzünden...
      "Asıl gebermesi gereken kendileri ve o lanet "GENLERİ" yok olsun inşallah...

      Ya...Şehit oğlunun maaşı için gelinleriyle kavga eder...Neden şehit olduğunu sorgulamaz...Daha yalakalık yapar....O yavrum gençlere biz üzülürüz...!

      Kuzum ülke meseleleri ile üzmeyeyim daha fazla seni,
      Kendi güzel,kalbi güzel,arkadaşım sağlıkla kal...

      Sil
    2. :) Kalp,çiçek,deniz...Kestane--özlemişsindir...

      Sil
  11. Malesef benzeri örnekleri çok var. Annelik ya da baba olmak isikisi de büyük sorumluluk. Biz istediğimiz için varolan çocuklarımıza gereken önemi çok zaman gösteriyor muyuz? Ben çok sorgular hatta yargılarım kendimi. Hata yaptıysam çocuklarla konuşurum. Özür dilerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. En doğrusunu yapıyorsunuz ,çocuklarınız ne kadar şanslı olduklarını bilyorlardır, yetişkin olduklarında da,size minnet duyacaklardır.
      Tebrik ederim.

      Sil
  12. Ahhhh bazen bazı öğrencilerimin gerçek annesi ben miyim yoksa derken yakalıyorum kendimi
    Ana mı ,yoksa annecik mi?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar şanslı öğrencilerin var gülüm,Öğretmenleri hep yanlarında,şimdilik.

      Sonrası hep derim annelere ben bir-iki sene siz ömür boyu öğretmenleri olmaya çalışın bizim yaşadığımız saygı-sevgiyi siz de ömür boyu yaşayın diye...
      Anlayan velilerden Allah razı olsun.

      Ahhhh o anlamayan veliler...Çocuğun yüzü-gözü-nuru hürmetine Allah yardımcısı olsun diye dua ederim sadece...

      Sil

Yorum Gönder