Sitemlerim kendime.

 Sevgili blog ;

Uzuuuun günlerden, aylardan ve yillardan sonra niye blogda degilim.

Sitemlerim var kendime,,, sebeplerim inanın bahane olur yazmaya değmez 

Hepinize selamlar umarım,herkes iyidir ismini saymaya kalksam kıymetli blokların birini unutsam kendime kızarım. 

Onlar kendini bilir,hepinize kocaman sevgiler. 

Gün batimi bir gün de üzerimde ki geri dönüşümler ile birlikte, merhaba demekte bana yakışır.

Sıra ile yazayım, anacigimin elleri ile ördüğü dantel kirlentlerini bluza dönüştürdugum gün, ölümünün bana nasıl acı verdiğini yazmam mümkün değil.

Yaşarken kırdığınız huylarını beğenmediğiniz annenin yoksunlugunun acısını ancak yaşarsanız anlayabilirsiniz.

Dileğim kimse yaşamasın,bu duyguyu da anlamasın.

Sort ise sevdiğim bir dostumun kot pantolonun artık benim olması.

Yine anacigimin beyaz iş örtüsü ile birleşip şıp  diye bana yakışmasi. 

Çantam ise kagit ipinden ördüğüm.Şapkası ile birlikte. 

Öyle işte....

Yol uzun,,,

Koca kişinin canı sagolsun,

Yine direksiyon başında, ben fotoğraf peşinde.

Zeytin ağaçlarının görselinde  düştük yollara.

Rastgele...